Niedobrze jest posiadać niewzruszone przekonania. Może się zdarzyć, że Samuraj cofa się w rozwoju – mimo iż pozostaje wytrwałym i uważnym – pochopnie dochodząc do wniosku, że osiągnął już wysoki poziom. Zdecydowanie powinien tego unikać.

Poprzez wytrwałą pracę musi najpierw doskonale opanować podstawy, aby móc następnie doskonalić techniki, które posiadł. Samurajowi nie wolno nigdy spocząć, przez całe życie musi on wytrwać w ćwiczeniach.

Szczytem głupoty jest dojście do przekonania, iż można sobie pozwolić na złagodzenie dyscypliny w ćwiczeniach tylko dlatego, że odkryło się coś samemu.

Samurajowi musi nieustannie przyświecać następująca myśl: „W tym i tym punkcie daleki jestem jeszcze od doskonałości” i musi on poświęcić całe życie na doskonalenie, szukając przy tym wytrwale prawdziwej drogi. Wyłącznie taka praktyka daje możliwości odnalezienia Drogi.

– HAGAKURE (jap. 葉隠 ukryte pod liśćmi, ukryte wśród liści), Sekretna Księga Samurajów, Tsunemoto (Jocho) Yamamoto (1659-1719)